พระกรุเนื้อผง กรุวัดอัมพวา ล้อพิมพ์วัดพลับ พิมพ์ใหญ่
พระกรุเนื้อผงน้ำมัน วัดอัมพวา ตำบล บ้านช่างหล่อ ธนบุรี ใกล้กรมอู่ทหารเรือในปัจจุบัน พระเนื้อผงน้ำมันกรุวัดอัมพวานี้ เนื้อหาค่อนข้างจัด ทั้งนี้เนื่องจากวัสดุหลักที่ใช้สร้างพระในสมัยนั้นมักนิยมใช้ปูนสะตุ ด้วยการนำเปลือกหอยไปเผาไฟ แล้วนำมาป่นจนเป็นผงละเอียด เมื่อนำมาผสมกับน้ำ สารประเภทแคลเซี่ยมที่มีอยู่ในเปลือกหอยจะมีสภาพคล้ายกับผงปูนซีเมนต์ที่ใช้กันอยู่ในปัจจุบัน คือมีสภาพความหนืดและมีแรงยืดเกาะ เมื่อนำมาคลุกเคล้ากับผงวิเศษที่ได้จากการเขียนสูตร และ อักขระเลขยันตร์ ข้าวสุก ตลอดจนผงพุทธคุณที่เป็นมงคลอื่นๆ มากมาย โดยมีน้ำมันตังอิ๋วเป็นตัวประสาน แล้วจึงนำมากดพิมพ์เช่นเดียวกันกับ การสร้างพระสมเด็จวัดระฆัง และพระวัดพลับที่วัดอยู่ไม่ห่างไกลกันนัก เนื้อหาของพระกรุวัดอัมพวานี้ ค่อนข้างแก่น้ำมันตังอิ๋ว จึงมักจะออกสีค่อนข้างเหลืองคล้ายถั่วบดอัด และคล้ายกันกับ ใส้ในพระผงวัดสามปลื้ม ที่มีความเปราะ หักชำรุดง่าย แต่ยังดีที่พระกรุวัดอัมพวานี้แก่นำมันตังอิ๊วมากกว่า จึงทำให้เนื้อหาของพระมีความแข็งแรงกว่าพระกรุวัดสามปลื้มซึ่งมีอายุการสร้างใกล้เคียงกันมาก นอกจากนี้ตามผิวพระกรุวัดอัมพวา ส่วนใหญ่มีรอยประทุ ลักษณะเป็นฟองอากาศขนาดเล็ก หากแต่ไม่ใช่รอยฟองเต้าหู้แบบพระเนื้อผงกรุอื่น ๆ ที่พบเห็นกันทั่วไป เพราะเนื่องจากเนื้อหาที่มีความฉ่ำอมน้ำมันมาก จึงมีลักษณะเฉพาะตัวของพระกรุนี้ กล่าวคือ มีลักษณะเป็นฟองเล็ก ๆ ผุดขึ้นตามผิวพระแต่ส่วนใหญ่เกิดขึ้นบนผิวเท่านั้น เนื้อหาใต้ผิวลงไปยังเป็นสีเดียวกันกับบนผิว ไม่ได้เป็นเป็นหลุมลงไปในเนื้อพระ ซึ่งแตกต่างจากพระเนื้อผงกรุอื่น ๆ ที่อายุการสร้างใกล้เคียงกัน เช่น พระเนื้อผงกรุวัดเงินคลองเตย ทีเนื้อหาแก่ผงมากกว่าเมื่อเกิดรอยประทุเป็นฟองลักษณะคล้ายกัน แต่เมื่อพิจารณาเนื้อหาใต้ผิวบริเวณรอยประทุแบบฟองเต้าหู้ที่มักจะเป็นหลุมจะพบว่าเนื้อหาของพระสีจะอ่อนแตกต่างจากบนผิวมาก
พระผงน้ำมันกรุวัดอัมพวานี้ คาดว่ามีกว่า 50 พิมพ์ขึ้นไป มีตั้งแต่ขนาดเล็กเท่าขนาดเม็ดบัวไปจนขนาดเขื่อง หรือที่ใหญ่ก็ใหญ่กว่านั้นก็เคยพบไม่มากนัก ตามประวัติว่าสร้างขึ้นโดย สมเด็จพุทธโฆษาจารย์ (ฤทธิ์ ธมฺมสิริ) อดีตเจ้าอาวาสวัดอรุณราชวราราม เป็นเป็นประธานในการปลุกเษกฯ สร้างบรรุจุกรุเอา ไว้เมื่อคราวปฏิสังขรณ์วัดอัมพวาในยุค ก่อนปี พ.ศ.2450